Περισσότεροι άνθρωποι θα πρέπει να παρακολουθήσουν αυτόν τον απίστευτα απόκοσμο τρόμο στο Prime Video

Λατρεύω τον Ethan Hawke, αν και ποτέ δεν είμαι σίγουρος ακριβώς γιατί. Μήπως επειδή θα ήθελα να ήταν δικός μου ελαττωματική πατρική φιγούρα ή το δικό μου διανοητικά διεγερτικό μονοήμερο Το Μαύρο Τηλέφωνοένα θρίλερ τρόμου του 2022 που κυκλοφορεί τώρα Prime Video, με απαλλάσσει από αυτή την επιλογή μετατρέποντας τον καρδιοκατακτητή Gen-X σε έναν αναμφισβήτητα απεχθή κακό. Και είμαι σε αυτό.

Μείγμα Stranger Things με Τοπέτα μέσα η αγαπημένη σου μίνι σειρά κατά συρροή δολοφόνων και προσθέστε μια δόση πίκρας για να μετριάσει τη νοσταλγία, και έχετε το Μαύρο τηλέφωνο. Αν ακόμα δεν έχετε δει αυτό το μικρό διαμάντι μιας ταινίας μεσαίου προϋπολογισμού — ναι, εσύ — θα έπρεπε.

Ο Χοκ υποδύεται τον φανταστικό κατά συρροή δολοφόνο της δεκαετίας του ’70, τον Αρπαχτή, έναν «μάγο μερικής απασχόλησης» που δεν φεύγει ποτέ από το σπίτι χωρίς την αξιόπιστη δέσμη από μαύρα μπαλόνια και κουτί με χλωροφόρμιο αερολύματος. Και αυτός συχνά επιστρέφει σπίτι με ένα αγόρι που απήχθη πριν από την εφηβεία να κλειδωθεί στο υπόγειο του φόνου – αλλά όχι πριν φορέσει μια από τις γκροτέσκ μάσκες του με κέρατα. (Ενώ οι σαν τους Τεντ Μπάντι και ακόμα Ρίτσαρντ Ραμίρεζ έχουν εμπνεύσει ανεξήγητους λάγνους θαυμαστές, εγγυώμαι ότι η μάσκα του The Grabber θα σας στερήσει την αγάπη σας με τον Ethan Hawke, τουλάχιστον για τη διάρκεια της ταινίας που διαρκεί 103 λεπτά.)

Η πρωταγωνίστρια της ταινίας, ευσπλαχνικά όχι ο κατά συρροή δολοφόνος στο επίκεντρό της, είναι η Finney Blake (Mason Thames), μια νεαρή έφηβη που ζει με τον αλκοολικό πατέρα του (Jeremy Davies) και την έξυπνη μικρή αδερφή Gwen (Madeleine McGraw) στα μπλε. γιακά, αιώνια ραβδί σεζόν προάστια του Ντένβερ στα τέλη της δεκαετίας του ’70. Οι ενήλικες εδώ είναι απόντες στην καλύτερη περίπτωση, καταχρηστικοί στη χειρότερη. Και τα παιδιά ματώνουν τη μύτη του άλλου τόσο από την οργή τους όσο για να ανεβούν σε μια λεπτή, άνομη ιεραρχία. Είναι ένας κόσμος bully or be bullyed, μαρμαρωμένος από παιδική αναρχία. Εκτός από όλα αυτά, αγόρια από την πόλη εξακολουθούν να αγνοούνται και η Γκουέν άρχισε να έχει ψυχικά οράματα για αυτά.

Όταν ο ίδιος ο Finney απάγεται, ξυπνά σε ένα βρώμικο στρώμα στο ηχομονωμένο υπόγειο του The Grabber, χωρίς τίποτα άλλο εκτός από το μη λειτουργικό, τιμητικό σταθερό τηλέφωνο ως εταιρεία. Και, παρά την έλλειψη ήχου κλήσης, το τηλέφωνο αρχίζει να κουδουνίζει ούτως ή άλλως. Του σειρά μαθημάτων.

Η ταινία μπορεί να υπερηφανεύεται για μερικά εντυπωσιακά τρόμου καλόπιστα: Το υλικό της πηγής είναι μια σύντομη ιστορία γραμμένη από τον Τζο Χιλ (ξέρεις, ο γιος του Στίβεν Κινγκ;) και η διασκευή της επανασυνδέει τον Χοκ με τους συγγραφείς C. Robert Cargill και Scott Derrickson για πρώτη φορά από το 2012 Απαίσιος (ξέρετε, το επιστημονικά αποδεδειγμένη η πιο τρομακτική ταινία όλων των εποχών;) Αν ήξερα για αυτήν την καταγωγή, ομολογουμένως θα ήμουν φοβάται πολύ να το παρακολουθήσει. Αλλά εδώ είναι που Το Μαύρο Τηλέφωνο λάμπει: Στην πραγματικότητα δεν είναι τόσο τρομακτικό.

Το εννοώ ως κομπλιμέντο, όχι ως κριτική. Αντί να χλιδεύεται με ρητό σαδισμό για χάρη της, η ταινία αντ ‘αυτού πυροδοτεί τον ξένο πανικό κινδύνου του παρελθόντος που δεν έχει εξαφανιστεί ποτέ. Θα αποκαλούσα το The Black Phone ανατριχιαστικό, σκληρό — σασπένς, σίγουρα. Και ναι, είναι πολύ σκοτεινό. Αλλά τα jump scares του είναι διαχειρίσιμα (τολμώ να πω, επιπόλαια;) και η βία του, τουλάχιστον στα χέρια του The Grabber, είναι σε μεγάλο βαθμό εκτός κάμερας. Τα όρια του Finney; Περισσότερο δωμάτιο διαφυγής παρά θάλαμος βασανιστηρίων.

Η ταινία διαδραματίζεται το 1978, το οποίο εμπίπτει σε αυτό που έχει επινοηθείχρυσή εποχή κατά συρροή φόνο», όταν, σύμφωνα με ιστορικούς του εγκλήματος, η συντριπτική πλειοψηφία των κατά συρροή δολοφόνων (για τους οποίους γνωρίζει ο κόσμος) ήταν ενεργοί.

Η σημερινή εποχή, στη συνέχεια, θα μπορούσε να θεωρηθεί η χρυσή εποχή της IP του κατά συρροή δολοφόνου: Το κινηματογραφικό σύμπαν του κατά συρροή δολοφόνου επεκτείνεται με ταχείς ρυθμούς, καθώς οι πλατφόρμες ροής επωφελούνται από την αληθινή τρέλα των podcast για εγκλήματα με ντοκιμαντέρ και “εμπνευσμένες από” σεναριακές εκπομπές με ενσωματωμένο ακροατήρια. (Μετά την επιτυχία του Dahmer — Monster: The Jeffrey Dahmer Story, για παράδειγμα, Το Netflix ανακοίνωσε δύο ακόμη σεζόν να εμβαθύνω σε “άλλες διαβόητες φιγούρες που άφησαν το στίγμα τους στην κοινωνία.”) Αλλά τι μου αρέσει στο The Black Phone — το ίδιο μου άρεσε και στο πραγματικός απατεώνας του εγκλήματος Αμερικανός Βάνδαλος — είναι ότι είναι δεν Βασισμένο σε μια αληθινή ιστορία.

Ναι για πρωτότυπη αφήγηση! Ναι για αυτόνομες ταινίες! Ναι, που απολαμβάνουμε τις άρρωστες φαντασιώσεις των ταυτοτήτων μας πάνω από έναν κουβά βουτυρένιο ποπ κορν χωρίς την εκμετάλλευση-αθώων-θυμάτων-για-«περιεχομένου» hangover!

Ποιος είναι λοιπόν στην άλλη άκρη της γραμμής του μαύρου τηλεφώνου; Λοιπόν, αποδεικνύεται ότι ο Finney έχει μια νότα από το υπερφυσικό κάτι ή το άλλο της αδερφής του και είναι τα νεκρά πρώην θύματα του The Grabber που τηλεφωνούν. Η ταινία παίζει τον παράγοντα ερπυσμού αυτών των τηλεφωνικών συνομιλιών, προφανώς επειδή το ακροατήριο της δοκιμής δεν φοβήθηκε αρκετά, αλλά τα φαντάσματα είναι στην πραγματικότητα περισσότερο διασκεδαστικά παρά στοιχειωμένα: Κάθε αγόρι που είχε απαχθεί στο παρελθόν έχει μια συμβουλή για τον Finney για το πώς να ξεφύγει Οι συμπλέκτες του Grabber.

Αυτό που ακολουθεί είναι μια δεύτερη πράξη, τύπου Mulan, let’s-get-down-to-business, όπου εγγυώμαι ότι θα ζητωκραυγάζετε για τη Finney με τον τρόπο που ζητωκραυγάζετε για μια σκοτεινή ομάδα σπορ αλόγων με W σε απροσδόκητη εμβέλεια.

Αν είστε λάτρης του κατά συρροή δολοφόνου, παιχνιδιάρης του King, superfan του Stranger Things — ή απλά χάνετε να παρακολουθήσετε τα παιδιά κατακτούν τον βράχο Aggro — Κάντε τη χάρη στον εαυτό σας και δώστε στο The Black Phone ένα ρολόι. Ελάτε για τις συγκινήσεις και τα ρίγη, αλλά μείνετε για τις απίστευτα καθηλωτικές ανατροπές. Ή: ελάτε για τον Hawke χωρίς πουκάμισο και, όταν αυτό αρχίσει να αισθάνεται λίγο περίεργο, μείνετε για την εκπληκτικά ανεβαστική ιστορία του αουτσάιντερ και την απολαυστικά ικανοποιητική ανάλυση.